Driekoningensteen
In de noordmuur van het noordertransept is een memoriesteen ingemetseld die in fijn beeldhouwwerk de aanbidding van de (drie) Koningen voorstelt (Matteüs 2:11). Tijdens een van de beeldenstormen die de Stevenskerk teisterden, werd het reliëf zwaar beschadigd: zo zijn alle hoofden van de gebeeldhouwde personen afgeslagen. Aan weerszijden knielen de stichters van het reliëf, met achter hun rug (staande) hun patroonheiligen. Bovenin verkondigen engelen de geboorte van Jezus. Blijkens de inscriptie onder de steen zijn de stichters de Nijmeegse schepen Jan van Bon en zijn echtgenote Alheit Kanis (tante van Petrus Canisius):
Int iaer ons heren xivcc ende xvii is ghestorve
ian van bon op dertien avent bid gote voer
die ziel amegods wijl Int iaer ons heren xvc
ende 59 op synte iohannes baptisten dach sterf Alheit
kanis ian van bons huisfr(ouw)
Voor ‘xiv’ moet waarschijnlijk ‘xv’ gelezen worden (het jaartal in de eerste regel is onzeker). De datum ‘dertienavond’ is de dertiende avond gerekend vanaf Kerstmis, d.w.z. de avond voor Driekoningen. Het jaartal 1517 geeft niet alleen het sterfjaar van Jan van Bon aan, maar ook ongeveer de periode waarin deze steen gedateerd kan worden. Aangezien het noordertransept dateert uit de periode 1530–1560, moet de steen oorspronkelijk ergens anders geplaatst geweest zijn.
