Dr. Jan Rudolph Slotemaker de Bruïne

(* Sliedrecht 6-5-1869, † Wassenaar 1-5-1941)

Predikant (1894–1916), hoogleraar (1916–1926) en staatsman (1926–1941).

Twee uitgebreide levensberichten zijn te vinden in:

• Jaarboek 1943–1945 van de Maatschappij der Nederlandsche Letterkunde:
  J. de Zwaan, ‘Levensbericht van Jan Rudolph Slotemaker de Bruïne’, Jaarboek van de Maatschappij der Nederlandsche Letterkunde te Leiden … (1943–1945), 225–238 (met bibliografie);
• Biografisch Woordenboek van Nederland:
  C.B. Wels, ‘Slotemaker, Jan Rudolph (1869–1941)’, in: Biografisch Woordenboek van Nederland, deel 1, Den Haag 1979, blz. 546–548.

Predikant te Haulerwijk, Beilen, Middelburg, Nijmegen, Utrecht, Wassenaar.
Naar Nijmegen beroepen uit Middelburg.
Predikant van de Stevenskerk te Nijmegen vanaf 16 februari 1903.
Vertrokken naar Utrecht op 13 oktober 1907.
Eervol ontslag als predikant mei 1916.

Oprichter Vereniging van Diakenen.
Grote kracht in de oecumenische beweging.
Voorzitter Wereldverbond van het Protestantisme.
President van de Wereldbond voor Inwendige Zending en Diaconie.
Centrale Bond voor Inwendige Zending.
Christelijke Philantropische Inrichtingen.
Zuiderzee-commissie.
Veel journalistieke publicaties.

1916–1926 kerkelijk hoogleraar Vaderlandse Kerk- en Dogmengeschiedenis, Dogmatiek en Kerkrecht aan de Universiteit Utrecht.
1918 benoemd tot privaat-docent Sociologie aan de Universiteit Utrecht (Christelijk Sociale Studiën, 1918);
1926–1929 Minister van Arbeid, Handel en Nijverheid in 1e kabinet-De Geer (invoering Ziektewet, Wet op de Besmettelijke Ziekten en het Medisch Tuchtrecht).
1933–1939 Minister van Sociale Zaken en Minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen in het 2e, 3e en 4e kabinet-Colijn.

Voorzitter Chr. Historische Unie.
Lid van de Hoge Raad van Arbeid.

In Nijmegen is een straat naar dr. Slotemaker de Bruïne genoemd.